تبادل اطلاعات در BIM را تعریف کنید

قسمت پنجم از راهنمای برنامه ریزی اجرای پروژه BIM

هدف این فصل ارائه روشی برای تعریف تبادل اطلاعات در BIM (در فصل سوم مشخص شده) بین فرآیندهای پروژه است که برای اجرای موفق BIM بسیار مهم هستند. برای تعریف این مبادلات، تیم باید بداند چه اطلاعاتی برای ارائه هر کاربرد BIM لازم است. برای کمک به این کار، کاربرگ تبادل اطلاعات (IE) طراحی شد. کاربرگ تبادل اطلاعات باید در مراحل اولیه پروژه پس از طراحی و برنامه ریزی فرآیند BIM تکمیل شود. نمونه کاربرگ خالی تبادل اطلاعات پروژه در دوره ی آفلاین روش تهیه و تنظیم برنامه اجرای بیم BEP از گروه ایران بیم ارائه شده است.

استخراج اطلاعات از طریق پروژه

برای اینکه یک مدل ارزشمند باشد، نیازی به گنجاندن هر عنصر در پروژه نیست. بنابراین، مهم است که فقط اجزای مدلی را که برای اجرای هر کاربرد BIM ضروری هستند، تعریف کنیم. شکل زیر نمونه ای از نحوه جریان اطلاعات از طریق فرآیند پیاده سازی BIM را نشان می دهد.

این شکل از نقشه فرآیند سطح یک که در فصل سوم توضیح داده شده است، استخراج شده است. توجه داشته باشید که استفاده های پایین دستی BIM مستقیماً تحت تأثیر مواردی هستند که توسط استفاده بالادستی تولید می شوند. با نگاهی به این مثال از منظر رویکرد کششی، اگر اطلاعات مدل مورد نیاز برای اجرای یک استفاده خاص BIM توسط یکی از اعضای تیم بالادستی ایجاد نشده باشد، اطلاعات مورد نیاز باید توسط طرف مسئول آن استفاده ایجاد شود. بنابراین، این به تیم پروژه بستگی دارد که تصمیم بگیرد چه کسی باید این اطلاعات را تهیه کند و چه زمانی باید این اطلاعات در BIM قرار گیرد. برای اهداف ساده، فقط لازم است که تیم برای هر کاربرد BIM یک نیاز تبادل اطلاعات را تعریف کند. اگرچه ممکن است چندین مبادله صورت گیرد.

کاربرگ تبادل اطلاعات در BIM

پس از تهیه نقشه فرآیند، تبادل اطلاعات بین اعضای تیم پروژه باید به وضوح مشخص شود. برای اعضای تیم و به ویژه تولیدکننده و گیرنده هر معامله تبادل اطلاعات مهم است که محتوای اطلاعات را به وضوح درک کنند. یک روش برای ایجاد الزامات تبادل اطلاعات در زیر به تفصیل شرح داده شده است. توجه به این نکته مهم است که چندین استاندارد یا الزامات دیگر وجود دارد که می توانید از آنها برای تنظیم تعاریف تبادل اطلاعات بسته به الزامات پروژه، قراردادها یا ترجیحات تیم استفاده کنید. در حالی که این ابزارها در قالب و جزئیات با روش زیر متفاوت هستند، همه آنها می توانند برای تعریف سطح توسعه برای هر مدل رد و بدل شده در فرآیند استفاده شوند.

۱) هر تبادل اطلاعات بالقوه را از نقشه فرآیند سطح ۱ شناسایی کنید

تبادل اطلاعاتی که بین دو طرف مشترک است باید تعریف شود. یک کاربرد BIM ممکن است چندین تبادل داشته باشد. با این حال، برای ساده کردن فرآیند، تنها یک مبادله برای مستندسازی هر کاربرد لازم است. همچنین زمان مبادله باید از نقشه سطح یک استخراج شود. این تضمین می‌کند که طرف‌های درگیر بدانند چه زمانی انتظار می‌رود که تحویل‌های BIM همراه با برنامه پروژه تکمیل شود. مراحل پروژه نیز باید به زبان قرارداد خاص پروژه مشخص شود. در صورت امکان، مبادلات کاربرد BIM باید به ترتیب زمانی فهرست شوند تا نمایشی بصری از پیشرفت مدل مورد نیاز ارائه شود.

۲) ساختار شکست مدل را برای پروژه انتخاب کنید

پس از اینکه تیم پروژه تبادل اطلاعات (IE) را ایجاد کرد، تیم باید یک ساختار تجزیه عنصر را برای پروژه انتخاب کند.

۳) اطلاعات مورد نیاز برای هر تبادل اطلاعات در BIM (خروجی و ورودی) را شناسایی کنید

برای تعریف هر تبادل اطلاعات، اطلاعات زیر باید مستند شود:
a. گیرنده مدل – همه اعضای تیم پروژه را که اطلاعاتی را برای کاربرد آینده از BIM دریافت خواهند کرد، شناسایی کنید. این طرف ها مسئول پر کردن مبادلات ورودی هستند. مبادلات خروجی گیرنده مدلی ندارند و باید توسط تیم پروژه که توسط معمار آغاز شده است پر شود.

b. نوع فایل مدل – برنامه(های) نرم افزار خاص و همچنین نسخه ای را که برای دستکاری مدل در طول هر کاربرد از BIM توسط گیرنده استفاده می شود، فهرست کنید. این به منظور شناسایی هرگونه قابلیت همکاری که ممکن است بین مبادلات وجود داشته باشد، مناسب است.

c. اطلاعات – فقط اطلاعات لازم برای اجرای BIM Use یا کاربرد بیم را شناسایی کنید. در حال حاضر، کاربرگ IE از ساختار سه لایه ای از جزئیات استفاده می کند که در شکل زیر نشان داده شده است.

d. یادداشت ها – ممکن است تمام الزامات لازم برای محتوای مدل تحت پوشش اطلاعات و ساختار تفکیک عناصر نباشد، و در صورت نیاز به توضیحات بیشتر، باید به عنوان یادداشت اضافه شود. یادداشت‌ها می‌توانند مختص محتوای مدل‌سازی خاصی باشند و/یا یک تکنیک مدل‌سازی را به تصویر بکشند.

۴) افراد مسئول را برای نوشتن اطلاعات مورد نیاز تعیین کنید

هر آیتم خطی در یک تبادل اطلاعات باید دارای یک طرف باشد که مسئول ایجاد اطلاعات است. مسئولیت ایجاد اطلاعات باید با طرفی باشد که بتواند با بالاترین سطح کارایی تولید کند. علاوه بر این، زمان ورودی باید زمانی باشد که گیرنده مدل به آن نیاز دارد، بر اساس نقشه فرآیند سطح ۱. کاربرگ را می توان بر اساس طرف مسئول مرتب کرد تا محدوده مورد نظر برای هر قابل تحویل BIM تعیین شود. شکل زیر زیر فهرستی از طرف های مسئول است.

۵) محتوای ورودی و خروجی را مقایسه کنید

هنگامی که الزامات اطلاعاتی تعریف شد، لازم است تیم پروژه در مورد عناصر خاصی بحث کند که در آن اطلاعات خروجی (تألیف) با اطلاعات ورودی (درخواستی) مطابقت ندارد. مثال در شکل زیر ناسازگاری بین یک مدل خروجی طراحی و یک مدل ورودی تحلیل انرژی را نشان می دهد. هنگامی که این اتفاق می افتد، دو اقدام بالقوه اصلاحی باید انجام شود:

۱. الزامات تبادل اطلاعات خروجی – اطلاعات را با دقت بالاتری بازبینی کنید و/یا اطلاعات اضافی را درج کنید (مثلاً ارزش R-Value را به دیوارهای خارجی اضافه کنید). یا
۲. الزامات تبادل اطلاعات ورودی – طرف مسئول را بازبینی کنید تا اطلاعات توسط سازمانی که استفاده از BIM را انجام می دهد، تهیه شود.