چرا ساخت و ساز به قراردادهای هوشمند نیاز دارد
چرا ساخت و ساز به قراردادهای هوشمند نیاز دارد ، زمان آن رسیدهاست که قراردادهای ساختوساز شکل دیجیتالی به خود بگیرند و وارد قرارداد های هوشمند شوند. اما چه چیزی دقیقا یک قرارداد هوشمندانه است؟
در بریتانیا قراردادهای هوشمند برای برآورده ساختن نیازهای دیجیتال ساخته شده است که در گزارش خود توصیه می کند، ” برای بازسازی بخش های ساختمانی با استفاده از فرصت های ارائه شده از سوی اقتصاد دیجیتال، زمان مورد نیاز است”.
برای برآورده کردن چالشهای آینده، صنعت ساخت و ساز به بیش از “ صرفا “ مدلسازی اطلاعات ساختمان و نوآوریهای گسسته مانند شهرهای هوشمند، مناقصه و قراردادهای الکترونیکی نیاز دارد(تعریف ویکی پدیا از قراردادهای هوشمند برای شروع مفید است). ساخت دیجیتال نیازمند ساختار کامپیوتری کامل است تا این صنعت شیوه هایی را که به آن نیاز دارد نه از نظر قراردادهای همکاری کاغذی جدید، بلکه با قراردادهای هوشمند تغییر دهد.
قرارداد هوشمند چیست؟
عبارت ” قرارداد هوشمند ” به یک پروتکل کامپیوتری اشاره دارد که عملکرد یک قرارداد را تایید میکند.
قراردادهای هوشمند میتواند حفاظت بهتری نسبت به قراردادهای کاغذی امضا شده سنتی ( آرشیو دیجیتال ) داشته باشد ، در طول پروژه انعطافپذیری بیشتری دارند و میتوان آن را تغییر داد و مدیریت ( کاهش هزینههای معامله ) در مقایسه با رویههای قرارداد فعلی آسانتر باشد.
misleadingly، اصطلاحی است که اغلب برای توصیف قراردادهای مورد استفاده، توزیعشده و امضا شده به صورت الکترونیکی – بدون کاغذ سازی یا قرارداد الکترونیکی استفاده میشود. اگر چه قراردادهای الکترونیکی یک پیشرفت عمده در اسناد کاغذی هستند، اما نوآوری واقعی را در فرآیند قرارداد ایجاد نمی کنند. آنها صرفا باعث ساده سازی نحوه ایجاد قراردادها میشوند نحوه برنامه ریزی یا استفاده از این قراردادها را ساده نمی کنند.
تکنولوژی قراردادی
علاوه بر سادهسازی روبه جلو، قرارداد دیجیتال ، مسیرهای حسابرسی ساده و سوابق موجود در زمان واقعی را فراهم میکند که حل و فصل دعاوی و مناقشات را ساده میکند همچنین یک فرآیند قراردادی منسجم، بالغ و کاملا دیجیتالی اجازه برنامهریزی ( جلسه توجیهی و مناقصه )، ایجاد ( انتخاب، مذاکره و جایزه ) و استفاده ( شروع، تکمیل و فراتر ) را به طور دیجیتالی مدیریت خواهد کرد.
انتقال از دیجیتال به سمت هوشمند شدن
اما قراردادهای دیجیتال الزاما قرارد های هوشمندی نیستند. قراردادهای هوشمند سوالات بهتری از کاربران قرارداد میپرسند و از منطق برای برنامهریزی، ایجاد و مذاکره قراردادهای سفارشی براساس پاسخهای کاربر استفاده میکنند. سیستمهای قرارداد هوشمند میتوانند یک مجموعه کامل از فرمهای استاندارد را با یک پورتال ابزار دسترسی واحد جایگزین کنند. بسته به پاسخهای دادهشده، سازنده قرارداد هوشمند تنها مواد مرتبط با نیازهای پروژه و کاربران را اتخاذ خواهد کرد.
چنین سیستمهای قراردادی هوشمند میتوانند برای وارد کردن عناصر هوشمند به قراردادهای دیجیتال طولانیتر، مانند استفاده از کد برای خودکار کردن ، توسعه داده شوند:
تحویل قراردادهای توافق شده به احزاب مشخص شده برای اجرای دیجیتالی آن
به روز رسانی برنامه های کار بر اساس تغییرات موافقت شده یا رویدادهای جبران خسارت
پرداخت زنجیره تامین براساس (خودکار) صدور گواهینامه از طریق پول
انتشار اسناد کپی رایت (داشتن قراردادهای اسکن شده شامل موافقتنامه مجوز)
از دست دادن دسترسی امنیتی برای کارکنان دیگر به عنوان مثال به دلیل خاتمه ی همکاری
صدور مطالبات شرکتها براساس آنالیز دادههای آب و هوا، دستورالعملهای صادر شده توسط مدیر قرارداد، یا رویدادهای خطر ثبتشده.
از آنجا که شکست زنجیره تامین برای خواندن، درک و یا عمل کردن قراردادهای ساختوساز به عنوان یکی از دلایل اصلی مناقشات ساختمانی جهانی است، پس قراردادهای دیجیتالی و هوشمند نه تنها به ما در دستیابی به اهداف ساخت دیجیتال کمک خواهند کرد، بلکه به شدت دامنه، نوع و اندازه اختلافات قراردادی را کاهش خواهند داد.
نویسنده :Sarah Fox